Przejdź do zawartości

Przecław Mojecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przecław Mojecki
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Przecław Mojecki herbu Brodzic (ur. ?, zm. ?) – polski ksiądz katolicki, polemista i tłumacz. Dziekan kamieniecki, beneficjant opoczyński, kanonik wolborski, protonotariusz apostolski[1].

Brak jest bliższych informacji o życiu Mojeckiego, nie są znane daty jego urodzenia i śmierci. Związany był z dworem biskupa kujawskiego Hieronima Rozdrażewskiego. Przypuszczalnie ukończył studia na Uniwersytecie Krakowskim, a jego nazwisko figuruje dwukrotnie (1599/1600 i 1613) w metryce nacji polskiej na Uniwersytecie Padewskim. W 1613 roku uzyskał doktorat z teologii na Uniwersytecie w Pradze[1]. W latach 1617–1619 pełnił funkcję spowiednika w klasztorze klarysek w Starym Sączu[1].

Zajmował się przekładami z łaciny, tłumacząc m.in. żywot błogosławionej Kingi pióra Jana Długosza (wyd. 1617). Wspólnie ze Stanisławem Grochowskim przełożył Rytmy o zacności, dobrodziejstwach i pobożnym wzywaniu Rodzicielskiej Boskiej Dziewicy Maryi (1598)[1]. Jest także autorem antyjudaistycznego pamfletu Żydowskie okrucieństwa, mordy i zabobony (wyd. 1589, 1602, 1636)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Aleksandra Witkowska, Joanna Nastalska: Staropolskie piśmiennictwo hagiograficzne. T. 1. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2007, s. 160-161.